دونده‌ای که با قطع دو پا هم متوقف نشد!/ ساختن «ایران» با «نوروز»
تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۱۶۲۶۰
محمد نجفی از مستندسازان برگزیده جشنواره فیلم ۱۰۰ در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به اینکه اگر قرار باشد یک فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای با موضوع «نوروز» بسازد سراغ چه سوژه‌ای می‌رود، پاسخ داد: با توجه به حال و هوای این روزهای جامعه، سراغ این نکته می‌روم که نوروز می‌تواند نقطه اشتراک همه ما از هر فرهنگ، سلیقه و گرایش باشد که می‌توانیم برای ساختن دوباره ایران، به آن اتکا کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این کارگردان که دیپلم افتخار بهترین مستند بخش ملی را برای مستند «دونده» از سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ به دست آورد، درباره این مستند هم توضیح داد: این مستند در ۱۰۰ ثانیه روایتی از موفقیت‌ها و تلاش‌های سجاد سالاروند را به تصویر درآورده است. او دونده دوی معلولان کشور است که در حادثه‌ای هر دو پای خود را از دست داده است.
نجفی ادامه داد: روند فیلم به این صورت است که ابتدا در جریان موفقیت‌های این ورزشکار قرار می‌گیریم و بعد از آن به این نکته اشاره می‌کنیم که همه این موفقیت‌ها با دو پای مصنوعی به دست آمده است. زاویه دید اصلی ما هم این بود که بگوییم محدودیتی که برای این ورزشکار به وجود آمد مانع راهش نشد. البته این حرف فیلم ما نیست، بلکه واقعیتی است که از زندگی این ورزشکار برمی‌آید.
این مستندساز درباره دشواری مستندسازی در ۱۰۰ ثانیه هم گفت: این فیلم اولین مستند ۱۰۰ ثانیه‌ای من بود اما اولین مستند من نبود. ما به دلیل زمانی که داشتیم ناگزیر بودیم برخی از حرف‌های مهم و جالب را کنار بگذاریم و بهترین‌ها انتخاب کنیم. از این منظر تجربه ساخت این مستند تجربه جالبی برای من بود.
کارگردان مستند کوتاه «دونده» درباره جالب‌ترین تجربه خود در مسیر ساخت این مستند گفت: تنها چیزی که شاید انتظارش را نداشتم، همراهی شخص آقای سالاروند بود که بسیار برای ساخت این مستند مشتاق بودند. ما نیاز به هیچ تمهیدی نداشتیم و خودشان فن بیان بسیار خوبی هم داشتند. می‌دانستند موارد را چگونه مطرح کنند که صورت دراماتیک هم داشته باشد و شنیدنش برای مخاطب با شگفتی بیشتری همراه باشد.
کد خبر 5741592منبع: مهر
کلیدواژه: محمد نجفی جشنواره فیلم 100 تئاتر ایران هنرمندان تئاتر روز ملی هنرهای نمایشی شبکه نمایش خانگی رادیو ایران حضور هنر ایران در جهان تئاتر در خانه کنسرت موسیقی تالار هنر تئاتر کودک و نوجوان موسیقی پاپ ۱۰۰ ثانیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۱۶۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
به بهانه روز معلم + فیلم
معلمی یعنی عشق، ایثار و از خودگذشتگی، سوختن برای ساختن آینده‌ای روشن؛ همچنانکه تمام معلمان این مرز و بوم با عشق در این مسیر سخت اما شیرین گام نهاده‌اند و با تمام توان در تربیت نسل آینده ساز برای ساختن ایرانی آبادتر تلاش می‌کنند. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، معلمی یعنی عشق،ایثار و از خود گذشتگی ،معلمی یعنی سوختن برای ساختن فرزندان آینده ایران زمین ،معلمی حرف به حرف اش در است از معنی و مفهوم که همه‌اش را می توان در کلمه ایثار معنی کرد ،به قول معروف و در یک جمله هرکه عاشق شد معلم می‌شود.
.
12 اردیبهشت ،سالروز شهادت استاد مرتضی مطهری و روز پاسداشت مقام معلم است ،روزی برای یادآوری زحمات بسیار آنانی که شغلشان شغل انبیاست و مقامشان مقام کبریا است.
12 اردیبهشت‌ماه بزرگداشت قشری است که در شان آنها نخستین آیات قرآن کریم بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد،پیامبر گرامی اسلام می فرمایند «تمامی جنبندگان روی زمین و ماهیان دریا و هر موجود زنده ای در فضا و همه اهل آسمان و زمین برای معلمی که نیکی به مردم بیاموزد طلب آمرزش می کند".
نامش معلم است، اما در اصل، نور علم و دانایی را بر تارک جسم و روح انسان می‌تاباند و او را از گمراهی‌ها به سوی نور هدایت می‌کند به‌طوری که می‌توان گفت رسالت پیامبرگونه دارد، پس معلم را باید به وسعت نامش سپاس گفت همان نامی که چهار حرف بیشتر ندارد، اما کشیدن هر حرف و صدایش زمانی به وسعت تاریخ نیاز دارد.
معلم‌هایی که شیره جان‌شان را کلمه می‌کنند و به شاگردان خود می‌آموزند، معلمانی که تنها به آموختن دروس و الفبا تکیه نمی‌کنند و درس انسانیت را نیز در کنار درس برای دانش‌آموزان خود مشق می‌کنند.
وقتی در کنار معلمان می نشینی و با آنها هم‌کلام می شوی، قصه شنیدنی زیاد دارند، از شیرینی های دوران تدریس تا برخی تلخی ها اما شیرینی های دوران تدریس همیشه بیشتر و خاطره انگیز تر در ذهن‌شان باقی مانده است.
انتهای پیام/
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود